Recensies

 

 

Als filmregisseur Gert de Graaff, die met zijn film De zee die denkt de Joris Ivens Award heeft gewonnen, naar een onbewoond eiland wordt verbannen, neemt hij de volgende vijf platen mee:

1. J. S. Bach Matthäus Passion, Johannes Passion of Goldberg Variaties ''Ik kan zelf niet kiezen, dat moet iemand anders maar voor me doen. Waarbij ik dan nog wel wil aangeven dat het in geval van de Matthäus of Johannes Passion zou moeten gaan om de uitvoering van Nicolaus Harnoncourt. En Glenn Gould's Goldberg Variaties zou ik dan op een bandje willen, waarop pauzes zijn ingebouwd. Gould is prachtig, maar na een uur luisteren ben je gestoord. Ik wil dus na elk stuk even drie minuten niks - om bij te komen. Bach doet mij denken aan het gedempte licht van de late zondagmiddag. Misschien dat mijn vader vroeger op dat tijdstip altijd Bach draaide. Maar het zou ook kunnen dat ik Bach al eeuwen ken, als reïncarnatie bestaat. Mooiere muziek dan die van Bach bestaat niet. Boven mijn bureau heb ik een gedicht van Transtromer hangen: De stilte van de wereld voor Bach.''

2. Yes Going for the one ''Uit mijn jeugd. Een heel felle, heel stevige en heel opzwepende cd. Ik word er wakker en vrolijk van. De teksten van Yes zijn meestal totaal onbegrijpelijk, maar op deze plaat staat ook een heel duidelijke: 'Be honest with yourself, there's no doubt, no doubt, no doubt.' Dat spreekt me aan. Daar gaat De zee die denkt ook over: wat pretenderen we niet te weten? Er zijn een heleboel vragen waar we het antwoord allang op weten.''

3. Shirley Horne Zelf gemaakt verzamelbandje ''Jazz. Toen ik mijn nieuwe liefde ontmoette, heb ik dit heel veel gedraaid. Die liefde is nog vers. Een jaar geleden ontmoette ik haar en ze heet Renate. Mag ik haar de groeten doen?''

4. Neil Diamond Een bandje waarop in ieder geval het nummer I've seen the light voor komt. ''Ik heb een tijdje geleden een bewustzijnstraining gedaan waarbij dit nummer vaak is gedraaid. Het was een training waarbij je leert hoe je denkt, maar waar ik verder weinig over kan vertellen. Het is net als met mijn film: zoiets moet je ondergaan.''

5. Alanis Morissette Supposed Former Infatuation Junkie ''Eigenlijk wilde ik zo'n cd met geluidseffecten mee. Het doortrekken van een toilet, een tram die voorbij rijdt; het zijn geluiden die je op een onbewoond eiland vast vreselijk gaat missen. Het is toch Alanis Morissette geworden. Vanwege That I would be good, een nummer over dingen waarvan je denkt: mag niet. En die mogen dan juist wel: That I Would be good even if I did nothing...''

Peter van Brummelen - Het Parool, 5-12-2000

 

terug naar de recensie-overzichtspagina